آئین نامه کارهای سخت و زیان آور

با توجه به آيين نامه اجرايي بند «5» جزء «ب» ماده واحده قانون اصلاح تبصره «2» الحاقي ماده (76) قانون اصلاح مواد (72) و (77) و تبصره ماده (76) قانون تامين اجتماعي مصوب 1354 و الحاق دو تبصره به ماده (76) مصوب 1371، مصوب سال 80 موضوع تصويبنامه شماره 58352/ت960هـ مورخ 27/12/80 هيات محترم وزيران ضمن ارسال قانون و آيين‌نامه مزبور، چگونگي ارايه درخواست و بررسي و تشخيص مشاغل سخت و زيان آور توسط كميته استاني و استانداردسازي محيط كار به ترتيب زير تعيين مي‌گردد:

بخش‌اول– نحوه‌ارايه‌و رسيدگي به‌درخواست متقاضيان مشاغل سخت‌و‌زيان‌آور

1 – به منظور رسيدگي به درخواست متقاضيان و تطبيق و تشخيص مشاغل آنان به عنوان مشاغل سخت و زيان آور كميته استاني به ترتيب مقرر در ماده «8» آيين نامه تشكيل مي‌گردد.

2 – بيمه شدگان شاغل در كارهاي سخت و زيان آور بايد تقاضاي خو درا طبق فرم شماره «1» پيوست و كارفرمايان كارگاه يا ساير مراجع مدعي سخت و زيان آور بودن شغل يا مشاغل كارگاه تقاضاي خود را طبق فرم شماره «2» پيوست به اداره كل كار و امور اجتماعي استان يا اداره كار و امور اجتماعي شهرستان محل سكونت خود تحويل و رسيد دريافت نمايند. عدم اعلام نظر كارفرما يا خودداري از امضاء فرم شماره «1» كه توسط بيمه شدن متقاضي تكميل مي‌گردد مانع از دريافت تقاضا توسط اداره كل كار و اموراجتماعي و رسيدگي آن نمي‌گردد.

3 – رييس كميته استاني موظف است درخواست بيمه شده و ساير متقاضيان مشاغل سخت و زيان آور به شرح فرم‌هاي «1» و «2» مندرج در بند «2» را به ترتيب ثبت آنها در اداره كل كار و امور اجتماعي استان، به كارشناسان مذكور در ماده «2» آيين نامه ارجاع و پس از دريافت گزارش آنان جهت رسيدگي و اظهار نظر در دستور كار كميته استاني قرار دهد.

4 – كميته استاني موظف است با تطبيق شغل يا مشاغل مندرج در فرم‌هاي شماره «1» و «2» با توجه به مشاغل سخت و زيان آور موضوع ماده «12» آيين نامه به شرح بخش دوم اين بخشنامه و گزارش كارشناسان در مورد سخت و زيان آور بودن يا نبودن هر يك از مشاغل ذكر شده در فرم تقاضا اظهار نظر نموده و نظر كميته در ذيل فرم مذكور و در محل تعيين شده درج و پس از امضاء كليه اعضاء حاضر در جلسه، فرم مزبور عيناً طي فرم شماره «3» پيوست جهت بررسي ساير شرايط و اقدامات بعدي به شعبه تامين اجتماعي محل پرداخت حق بيمه ارسال و رونوشت نامه نيز جهت اطلاع بيمه شده يا ساير افراد متقاضي فرستاده شود.

5 – كارشناسان موضوع ماده «2» آيين نامه پس از اينكه درخواست بيمه شدن و ساير متقاضيان مشاغل سخت و زيان آور از سوي رييس كميته استان به آنها ارجاع گرديد، موظفند با مراجعه به كارگاه و بررسي مشاغل مورد ادعاي متقاضيان، گزارش خود را با ذكر دلايل تهيه و در صورتي كه شغل مورد نظر را سخت و زيان آور تشخيص دهند، نوع آن را نيز از نظر گروه «الف» يا «ب» ماده «1» آيين نامه تعيين نمايند.

بخش دوم – كارهاي سخت و زيان آور

تعيين و تشخيص كارهاي سخت و زيان آور عيناً به موجب ماده 12 آيين نامه فوق الذكر خواهد بود.

در مورد كارهاي سخت و زيان آور مشاغل موجود در تاسيسات ملي و مهم مانند نيروگاه‌ها و شبكه‌هاي برق و انتقال نيرو، پالايشگاه‌ها و شبكه‌هاي نفت و گاز و… توسط شورايعالي حفاظت راساً سياستگذاري و آن را به كميته‌هاي استاني جهت اجرا ابلاغ مي‌نمايد. كميته‌هاي استاني موظفند در مورد متقاضيان تاسيسات مذكور براساس سياست‌ها و دستورالعمل‌هاي شورايعالي حفاظت عمل نمايند.

بخش سوم – استاندارد سازي محيط كار

به منظور نظارت بر ايمن سازي عوامل و شرايط كار مطابق حد مجاز و استانداردهاي مشخص شده در قانون كار و آيين نامه مربوطه و ساير قوانين موضوعه واحدهاي تابعه وزارت كار و امور اجتماعي، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و سازمان تامين اجتماعي موظفند اقدامات زير را انجام دهند:

1 – كميته استاني موظف است فهرست كارگاه‌هايي را كه مشاغل آنها را سخت و زيان آور تشخيص مي‌دهد در پايان هر ماه به اداره كل كار و امور اجتماعي استان و معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي مربوطه ارسال نمايد.

2 – در اجراي بند «1» ماده «2» ادارات كل كار و امور اجتماعي استان‌ها و معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي مربوطه مكلفند آن دسته از كارگاه‌هايي را كه مشاغل آنها سخت و زيان آور شناخته شده است به طور مستمر مورد بازرسي قرار داده و گزارش اقدامات انجام شده را در اجراي تبصره ماده «5» به كميته استاني ارايه و نسخه‌اي از آن را براي شعبه تامين اجتماعي مربوطه ارسال نمايند. هر يك از مراجع فوق موظفند هنگام ارايه خدمات به كارفرمايان كارگاه‌هاي مذكور حداقل يك نوبت در سال گواهي لازم مبني بر بهبود وضعيت كارگاه متضمن نوع اقدامات انجام شده را از كارفرما اخذ نمايند.

3 – با توجه به قسمت دوم بند «1» ماده «2» آيين نامه وزارتخانه‌هاي كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مكلفند در مورد كارگاه‌هايي كه پس از تصويب قانون ياد شده تاسيس مي‌گردد به درخواست كارفرما براي صدور گواهي رعايت ايمني و بهداشت و استاندارد بودن آنها طبق قانون كار رسيدگي و در صورت احراز شرايط قانوني گواهي لازم را صادر و به كارفرما ارايه نمايند. اداره كل كار و امور اجتماعي مكلف است از ادامه فعاليت‌ها كارگاه‌هاي جديد التاسيس فاقد گواهي مذكور جلوگيري نمايد.

4 – با توجه به تبصره ماده «4» آيين نامه، معاونت‌هاي بهداشتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي موظفند نتايج معاينات پزشكي موضوع ماده مذكور را به شعب تامين اجتماعي ارسال نمايند. در صورتي كه معاينات خارج از مراكز بهداشتي، درماني تحت پوشش وزارت بهداشت انجام شده باشد، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تمهيد لازم براي اعلام نتايج به سازمان تامين اجتماعي را فراهم خواهد كرد.

5 – شعب تامين اجتماعي موظفند در مورد بيمه شدگان شاغل در مشاغل سخت و زيان‌آور، گواهي انجام معاينات پزشكي موضوع بند «2» ماده «2» آيين نامه اجرايي را حداقل سالي يك بار و حداكثر تا پايان شهريور ماه از كارفرماي مربوطه دريافت و در پرونده فني بيمه شدن ضبط و نگهداري نمايند. سازمان مكلف است در صورت عدم ارايه گواهي مذكور مراتب را جهت اقدامات قانون به وزارتين كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اعلام نمايد.

6 – درصورتي كه عدم انجام تعهدات مذكور در بندهاي «1» و «2» جزء «الف» ماده واحده قانون توسط كارفرما منجر به ايجاد فرسايش جسمي و روحي بيمه شده گردد، شعب تامين اجتماعي مكلفند تعهدات قانوني را نسبت به بيمه شده انجام و خسارات وارده را با توجه به ماده (66) قانون تامين اجتماعي از كارفرماي مربوطه مطالبه و دريافت نمايند. تشخيص اين امر به عهده كميته‌هاي استاني خواهد بود.

7 – در صورتي كه گزارش كارشناسان حاكي ازعدم حذف يا كاهش عوامل زيان آور و بيماري‌زاي محيط كار باشد و موضوع مورد تاييد كميته استان قرار گيرد، كميته موظف است مراتب را به وزارت كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي جهت اقدام لازم مطابق قانون كار اعلام نمايد.

وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي

وزير كار و امور اجتماعي

مديرعامل سازمان تامين اجتماعي

دانلود فایل پیوست: bakhshname01